ერთი ჩემი ნაცნობია, რომელსაც ასევე მთელი საქართველო იცნობს, იმიტომ რომ ტელევიზორშია ხშირად და თან იუმორისტულ შოუში, ჰოდა გუშინ ვიღაც უცნობი (უფრო სწორად სულ ორჯერ ნანახი) ტიპისგან მესიჯი მიიღო. ტიპი გულწრფელად თხოვდა ვინმე ისეთი ქალის ნომერი გამიჩითე, მარტო რო ცხოვრობდეს და უარს არაფერზე ამბობდესო, შენ გეცოდინებაო, ეგ არ გეშლებაო.
სხვათა შორის, ეს ყველაფერი არც ისე სასაცილოა, იმიტომ რომ ხშირად ჩემთვისაც მოუმართავთ მსგავსი თხოვნით ნაცნობ-უბნელებს: "აუ, რამაზ, ტელევიზიაში მუშაობ და ქალებში მარტო რო დადიხარ, ჩვენც წაგვიყვანე რა".
ყველაზე მაგარი რაღაცა ერთმა მეზობელმა მითხრა.
- აუ, რამაზ, ტელევიზიაში ან რადიოში დამაწყებინე მუშაობა რა
- და რა გინდა, რომ გააკეთო?
- აუ, რა მნიშვნელობა აქვს მაგას, რამეს გავაკეთებ, პროსტა მანდ ისეთი გოგოები მუშაობენ რა... აი როგორ გითხრა... უკომპლექსო რა... ხო აზრზე ხარ რას გეუბნები?
მოკლედ ვერ ვართ საკუთარ მატორზე...
აქვე მეორე ამბავსაც გეტყვით.
ამ რამდენიმე დღის წინ, გვიან ღამით, ლეონიძის (ყოფილი კიროვის) ქუჩაზე რო 'პოპულია' იქ შევედი და ასეთი სცენა დამხვდა: სალაროსთან იდგა სამი ახალგაზრდა უცხოელი მამაკაცი (სავარაუდოდ ბალტიისპირელები იყვნენ), გარშემო მაღაზიის მთელი პერსონალი ეხვია (ძირითადად გოგოები) და რაღაც სისულელეებს ეკითხებოდნენ, მერე ერთმანეთს ქართულად გადაულაპარაკებდნენ კიდევ უარეს სისულელეს და კვდებოდნენ სიცილით. უცხოელები დაბნეული სახეებით უყურებდნენ ერთმანეთს. ნერვები მომეშალა და მინდოდა შენიშვნა მიმეცა, მაგრამ გადავიფიქრე. მაინც ვერ გაიგებდნენ რა მინდოდა და რას ვერჩოდი...
No comments:
Post a Comment